Przedszkolak w domu to wiele radości i prawdziwe wyzwanie.

Przedszkolak w przedszkolu – podobnie.

Jest jednak pewna różnica w byciu przedszkolakiem w domu i w przedszkolu.

 

Co nie służy podejmowaniu nowych doświadczeń i samodzielności:

• Wyręczanie – to pokazanie dziecku, że dorosły nie wierzy, że maluch sobie poradzi z nowym wyzwaniem. Jeśli rodzice nie wierzą, dlaczego ja miałbym uwierzyć, że dam sobie radę?

• Zbyt wiele zakazów i  nakazów – podczas nauki mogą zdarzyć się wypadki, ale… Jak mam się czegoś nauczyć, kiedy nic mi nie wolno, wszystko jest zakazane?

• Warunki zewnętrzne – chodzi o dostosowanie rzeczy/przedmiotów/ubrań do możliwości i  sprawności przedszkolaka. Kiedy maluch dostaje kurtkę z kilkunastoma guzikami, to wiadomo, że przy trzecim będzie znudzony i  zniechęcony. Kiedy trudno pozbyć się paska u spodni, a bardzo chce się siku, może się zdarzyć przykry wypadek, który na długo zniechęci do podejmowania kolejnych samodzielnych prób.

• Drogie rzeczy – dotyczy to zarówno ubrań (o których wiadomo, że w przedszkolu podczas zabawy się niszczą), jak i  np. zabawek. Czasem bardzo drogie kredki wcale nie są najlepszym wyborem, bo np. szybko się łamią. Czasem piękna bluzka jest dla dziecka utrapieniem z powodu falban, długości czy zwyczajnie stresu związanego z  jej ceną. Podejmowanie samodzielnych wyzwań jest wystarczająco skomplikowane, nie warto dodawać dzieciom utrudnień takich jak np. falbana zasłaniająca talerz z zupą.

• Pośpiech – żaden dorosły nie wymaga od siebie idealnego wykonywania czynności, których dopiero się uczy. Warto rozmawiać z rodzicami o dawaniu dziecku odpowiedniej ilości czasu na ćwiczenia. Lepszym pomysłem będzie nauka zapinania kurtki przed poobiednim spacerem niż robienie tego, śpiesząc się o poranku do przedszkola.

Całość artykułu znajduję się w linku poniżej:

dlaczego-warto-pozwolic-dziecku-byc-samodzielnym-193-4733.pdf

Źródło: Bliżej Przedszkola